Woensdag 22 juli was het dan zover: het Instrument Rating examen.
Samen met de examinator zijn we naar Eelde (Groningen) gevlogen en hebben daar een aantal oefeningen gedaan. Daarna zijn we terug gevlogen naar Lelystad en kreeg ik te horen dat ik geslaagd was. Dat was super om te horen: na een hectische tijd, de beloning op al het harde werken.

Dinsdag 4 augustus heb ik samen met collega kandidaat Johan Brugmans onze eerste IFR (alleen op instrumenten vliegen en niet naar buiten kijken) vlucht gemaakt zonder instructeur. Dat was wel even spannend. Vooral omdat het weer van dinsdag ook echt IFR weer was: compleet bewolkt (IMC).

Had je het willen plannen, dan was het niet gelukt: je eerste IFR vlucht en over Nederland een wolkenband, precies tot aan Munster-Osnabruck (gele vierkant). Links en rechts daarvan stralend weer.

Eigenlijk was het de bedoeling om de eerste vluchten met mooi weer te vliegen, om het allemaal niet te moeilijk te maken in het begin. Het ging echter anders dan gepland. Nu heb je altijd de keuze om wel of niet te vliegen, dus de vlucht had uitgesteld kunnen worden, maar beiden waren we vertrouwd met de kist en wisten we dat we het zouden moeten kunnen. Dus daar gingen we: IFR naar Munster-Osnabruck. Voor ons beiden een goed bekend veld.
Volgens het plaatselijke weerbericht zouden de wolken zich op 2500ft (800m) bevinden. Dat is veel hoger dan de minima waardoor we de baan al vroeg zouden zien liggen en bij twijfel een dubbelcheck konden doen of we echt wel op de goede manier met de instrumenten bezig waren. Tijdens de approach (aanvliegen om te gaan landen) bleek uiteindelijk dat de wolken zich op 600ft (200m) boven de grond bevonden. Dat was een stuk lager dan gedacht, maar wel ruim boven de minima. Dat was een verrassing, maar tegelijk ook wel gaaf: we kwamen uit de wolken, zagen de landingslichten en landen de kist.
Helaas hebben we in de opperste concentratie vergeten om een foto te maken van het moment dat we uit de wolken kwamen en de landingslichten zagen. Ik hoop dat de komende tijd een keer te laten doen, zodat jullie een idee krijgen hoe dat eruit ziet.

Hieronder een foto waarop te zien is hoe het is om in de wolken te vliegen: alleen maar grijs. Het heeft geen zin om naar buiten te kijken. Alleen de instrumenten vertellen je waar je bent en waar je heen gaat.

Naar buiten kijken heeft geen zin

Normaal gesproken niet echt weer om te gaan vliegen…Vliegtuig is ook weer mooi gewassen 🙂

We komen net uit de wolken bij Teuge. Tot voor kort mocht ik dit nooit doen.

Woensdag 5 augustus was het tijd voor nog weer een volgende stap: helemaal alleen IFR vliegen. Niemand naast me, ook niet een collega die helpt met radio’s zetten, meeschrijven, tips geven. It’s only you and ATC now.
De vlucht ging naar Eelde (Groningen). Tijdens de opleiding ben ik daar meerdere keren geweest dus ook dat is een bekend veld. Daarnaast is het echt een trainingsveld, dus zijn ze wel wat geklungel gewend.
De vlucht ging goed. Bij Eelde 1 holding aangevraagd om dat ook nog te blijven oefenen en daarna een VOR approach (voor de kenners).

Terugvlucht verliep zonder noemenswaardigheden. Het weer was beduidend beter dan dinsdag, dus ik heb zelf een foto weten te maken van ons mooie dorpje Laag Zuthem, vanaf FL060 (2km hoogte). (Wel blijven opletten tijdens het vliegen!)

Laag Zuthem van grote hoogte