We wonen en studeren alweer 4 weken in Engeland. Hoogste tijd voor een update! Deze keer door de ogen van de ouders van Harriëtte (die even op bezoek kwamen):

Het is zaterdagavond negen uur. Micha ligt boven lekker te slapen en Ruben ligt in bed met een flesje warme melk. Harriëtte en Wilfred doen levend Cluedo samen met medestudenten. Rust in de tent en tijd om onze eerste ervaringen op te schrijven van ons verblijf op All Nations Christian College in Easneye.

De reis hier naar toe afgelopen donderdag bleek bijna net zo snel als gedacht. Een uurtje vliegen met easyJet naar vliegveld Stansted, 15 minuten met de trein naar Harlow, 13 minuten met de bus naar Stansted Abbots, twee keer tussendoor een half uur wachten en toen was Harriëtte er al om ons mee te nemen. Het was heerlijk om elkaar weer te zien, ook al hadden we vier weken geleden nog maar afscheid genomen. En wat zitten ze in een mooie omgeving. All Nations ligt op een heuvel midden in een bos. Ooit gebouwd als een groot oud landhuis is het nu al meer dan 50 jaar een ‘training for mission’. In een grappig oud huisje aan de zijkant van het hoofdgebouw mogen Harriëtte en Wilfred wonen.

Inmiddels is het bijna 13:00 uur en tijd om Micha en Ruben uit de nursery op te halen. Micha verwelkomt ons met opaaaa en omaaa, Ruben slaapt. We lopen over het terrein naar de eetzaal voor de lunch. Alle ruim 100 studenten zijn intern en vormen met elkaar een community. Zelf eten klaarmaken hoeft niet want op vaste tijdstippen is het eten klaar. Kinderstoelen met een zeiltje eronder worden klaargezet bij tafels en we gaan in de rij staan met ons bord. We krijgen vis met groente. Iedereen krijgt precies evenveel, als je nog meer wilt mag je over 20 minuten terugkomen. Onder het eten komen velen ons verwelkomen. Erg leuk! We voelen ons welkom. Na het eten dwalen we met Harriëtte rond over het terrein en door de gebouwen. Om vier uur maken we samen met Micha een wandeling door de met prachtige zon beschenen omgeving. Voor we het weten is het bijna zes uur, tijd voor het diner.

Vrijdagochtend is er ontbijt om tien voor acht. Weer in de eetzaal, weer met kinderstoelen en weer met een zeiltje onder de kinderstoelen. Ja, we wennen snel. Om half negen begint de tutor groep en wij mogen mee. Micha en Ruben gaan eerst ook mee want de nursery gaat open om 09:15. Ongeveer 15 studenten zitten in een kring. We worden hartelijk welkom geheten en mogen vertellen wie we zijn. De leidster vertelt over Nepal. In april is daar een aardbeving geweest en zij is er geweest om te helpen. De mensen moeten leven in slechte omstandigheden. Inmiddels is het tijd om de kinderen naar de nursery te brengen. De tutorgroep gaat verder en bidt voor Nepal en haar inwoners.

Wij mogen ook meedoen aan het eerste cursuslesuur van deze vrijdag. De cursus van Harriëtte en Wilfred heet ‘en route’, duurt 10 weken en is een eerste training voor zendingswerkers in het buitenland. Er zijn lessen over verschillen in culturen en religies. Over je eigen identiteit en over het begrijpen van anderen. Je merkt aan alles dat we hier met christenen samen zijn. Heerlijk is het om te zien dat de woorden van Jezus direct gebruikt worden in de les en hoe je zijn leiding kunt zoeken en ervaren. Een ander belangrijk punt is dat het community leven hier zelf ook al een interculturele ervaring is. De ruim 100 studenten zijn afkomstig uit 37 verschillende landen. De voertaal is Engels. En je gevoel uiten in het Engels of het bijbelse Engels begrijpen is nog niet zo eenvoudig. Maar al doende leer je en zo zitten op die vrijdagochtend studenten uit Engeland, Denemarken, Zwitserland, Nederland en Italië te praten over de blinde vlek in je leven, over werken in teams en hoe jouw waarden kunnen verschillen van anderen.

Na de lunch gaan Harriëtte en Leny samen naar een cursus over childrens ministry. We krijgen uitgelegd hoe we een kinderclub kunnen opzetten en hoe we bij kinderen hun relatie met God levendiger kunnen maken. Door kinderen avontuurlijke en uitdagende werkvormen aan te bieden bevorder je de relatie met God. Door concrete spelvormen te oefenen werd deze cursus erg boeiend. Er werden bijvoorbeeld bladen op de grond neergelegd met daarop concrete onderwerpen. Er werd muziek aangezet en wij moesten gaan lopen tussen de bladen door. Zodra de muziek stopte moest je op een blad gaan staan en voor dat wat erop stond gaan bidden. Dit herhaalde zich een aantal keren. Erg mooi om dit zelf te ervaren.

Zaterdagmorgen is er een heerlijk Engels ontbijt met spek, gebakken ei en worst. Jammie, jammie, wat een goed begin van de dag. De rest van de dag is rustig. We bezoeken een prachtig tuincentrum met een soort van kinderboerderij. Je kunt al volop kerstspullen kopen, inclusief een kerstman of prachtige Charles Dickensachtige huisjes waarin ook nog eens van alles kan bewegen. Inmiddels is het 10 uur in de avond en Cluedo is afgelopen. Niemand had de moord opgelost. Maar daarvoor worden ze hier ook niet opgeleid!!

Henk en Leny Wisselink
Easneye, 17 oktober 2015