Wow. Wat een geweldige ervaring. Wilfred vier weken in Wamena (Papua, Indonesië), Harriëtte zeer plotseling ook nog een vlucht geboekt en de laatste week meegemaakt. Hoe het was? Geweldig, leerzaam, intensief, goed en heel veel God.
Wilfred heeft bij verschillende projecten mogen helpen en met de mensen mogen praten. Bij deze op een rijtje.
- Lentera: de organisatie die graag locale jongens en meiden opleidt om ze in te zetten in hun eigen land en ze bovenal discipelschap wil leren (hoe ben je en wat doe je als christen). Ze doen dat op 2 gebieden: een vliegbasis en een schooltje voor jonge kinderen. Drie locale jongens waren weg om elders hun piloten-opleiding te voltooien. Daardoor kon Wilfred regelmatig op het co-pilot plekje zitten en bijna 20 vlieguren maken (!!). Daarnaast heeft hij veel geholpen bij het laden/lossen van de vliegtuigen en contact gehad met die jongens.
- De basisschool draaide wel, en Wilfred heeft veel contact gehad met die mensen. Bennie, Joe, Nerry en Ruddy waren daar bijna elke dag aanwezig. Wilfred heeft mogen helpen bij wat computer-werk (het opzetten van een database) en heeft in het schooltje geslapen. Hij werd daar heerlijk gezelschap gehouden door de kakkerlakken en de ratten
- Aids-kliniek: een organisatie die helemaal door locals draaiende wordt gehouden. Mensen kunnen getest worden op Aids (één van de grootste gezondheidsproblemen in Papua) en medicijnen krijgen. Marcel en Mintje Kooijmans (uitgezonden door Worldteam) ondersteunen en coachen deze kliniek, maar uit onze gesprekken hoorden we regelmatig dat zij zich ook erg geholpen voelen door de Papua’s. Een bijzonder verhaal van Mintje vind je via YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=_8mBxJfiDzw. Wilfred heeft in deze kliniek geholpen met het bouwen van een 2e gebouw. Daarnaast mochten we samen bij dit gezin slapen, zijn we meegenomen naar mooie plekjes en hebben we samen heel veel verhalen gehoord en goede gesprekken mogen hebben.
- MAF: in Wamena zit een MAF-basis (vliegveld) en een MAF-compound (een afgeschermd woongebied met ongeveer 10 woningen puur voor MAF-gezinnen). Op de compound wonen voornamelijk Amerikaanse gezinnen. We hebben hier verstaanbare Engelstalige zondagdiensten mogen volgen en werden door meerdere gezinnen uitgenodigd voor het avondeten en het delen van levensverhalen.
- Tot slot heeft Wilfred en later Harriëtte veel andere mensen hier omheen mogen ontmoeten. Verschillende organisaties zijn in Wamena aan het werk, voornamelijk gericht op het coachen van kerken en kerkplanting en/of het opzetten van goed onderwijs.
Harriëtte: het moeilijkste en mooiste moment was dat ik samen met Mintje mocht ontdekken dat ik dit werk als ‘zendeling’ helemaal niet kan. En zelfs af en toe helemaal niet wil. Wie wil nou wel zijn familie achterlaten, de eigen controle loslaten, tussen kakkerlakken leven, zonder Hema en moeten wennen aan een hele nieuwe cultuur met voor ons zulke vreemde gebruiken? Toch blijft het binnen in ons kriebelen, en ik weet dat God dat is die zegt: nee, jij kan het inderdaad niet. Maar Ik kan het wel! En Ik heb een plan voor je, Ik wil je een hoopvolle toekomst geven en je gebruiken. Voor ons gevoel ligt ons ‘zendingsgebied’ heel duidelijk niet in Nederland. Daarom gaan we door met het zetten van kleine stapjes (pelan-pelan). We gaan kijken of de MAF in januari 2014 ons wil aannemen. Zo niet, dan moeten we verder zoeken wat God wil met ons leven, misschien wel bij één van de vele andere organisaties (Wycliffe, NTM, AMA, etc).
Wow… wat een mooie en eerlijke blog. En inderdaad Harriette, leven zonder de Hema, zonder Sinterklaas, zonder de AH, zonder op die fiets overal naar toe kunnen gaan en met familie en vrienden ver weg is iet altijd leuk. Soms zelfs gewoon moeilijk en rot. Maar als dat Gods plan is voor jullie leven dan zal hij je er kracht voor geven, en er duizend andere mooie dingen voor in de plaats brengen…