Het is in de avond, uur of 20:00. Ik zit op de bank, onder een dekentje. Ik mis mijn sloffen. In een enorme tweedehands winkel hier in Mount Hagen heb ik vesten en lange mouwen tunieken gekocht. Het is hier koud! Zo koud. Elke dag wordt het zo’n 23 graden overdag en zo’n 10 graden ‘s avonds. Dat lijkt normaal, helemaal voor ons Nederlanders. Maar voor onze lijven is het ongebruikelijk. Er is natuurlijk ook geen centrale verwarming hier voor koude ochtenden en avonden, en huizen zijn niet geïsoleerd. In Ramingining was het eigenlijk altijd 30+ en zweten. Sokken heb ik maar een enkele keer uit de kast gehaald. Hier heb ik er twee over elkaar aan!

Hier zitten we dan. De bestemming die we in ons hoofd en hart hadden toen we nog in Nederland woonden. Bijzonder om hier nu te mogen zijn. Het voelt rijk en gezegend.

Mam, waar zijn we nu?

Ons tweede MAF programma, ons tweede nieuwe land om te wonen. Het voelt anders dan het moment dat we in Arnhemland arriveerden. Verwachtingen zijn bijgesteld, ervaring leerde ons rustig aan te doen in deze eerste weken en de tijd heeft geleerd dat het met ons en onze kids allemaal weer goed komt als we eenmaal settelen. In het vliegtuig, met onze ogen op het kleine raampje gericht om alle glimpsen op te vangen van dit nieuwe land, zien we een patchwork van tuintjes. Vers eten!!! We hadden al gehoord dat de groente & fruit markt van Mount Hagen beroemd is. En owh, wat genieten we van die heerlijke aardbeien, broccoli en ananas.

Tuintjes van PNG uit de lucht.

Ja, we genieten. Een intense periode: we leren een nieuwe team kennen, een nieuwe stad en markt met haar eigen regels, we zijn begonnen aan een taalcursus om de lokale taal te leren spreken. Het thuisonderwijs van Micha is weer begonnen, nog 5 weken te gaan in groep 2. Wilfred is inmiddels vier keer bij de bank geweest om een account te openen. Inmiddels hebben we die, maar moeten we nog wachten op het moment dat we kunnen internetbankieren. En nog zo één: ons rijbewijs. We hebben alle papieren voor een PNG rijbewijs, maar het foto-apparaat is stuk op het politie-bureau en er is kennelijk niemand die dit kan maken. Dus rijden we rond met alle papieren bij ons, in plaats van een simpel kaartje… Ach ja… dat zijn de dingen die je verwacht in een derde wereld land.

Ons dagelijks leven werd de afgelopen weken vooral gevuld met het leren van de taal: Tok Pisin. Een soort van Engels met Duitse invloeden. De woordenschat is beperkt, wat ons natuurlijk makkelijker maakt om de taal te leren. Rondom de taallessen, horen we veel over de PNG cultuur. Maar om deze écht te ervaren mochten we een weekje naar de bush. MAF zoekt dan een huis uit ergens in de jungle, waarvan de huidige zendelingen op verlof oid zijn. Zodoende kunnen we in hun huis en gebruik maken van hun spullen, maar hebben we geen andere blanken om ons heen. Afgelopen week was het dan eindelijk zo ver… we mochten naar Moropote.

Ons huisje voor een week.

We hebben genoeg eten mee voor 8 dagen, cadeautjes voor onze gastgezin Luke en Esther die ons zullen begeleiden door deze week heen, mosquito netten tegen malaria, zwemkleding want in dit gedeelte van PNG is het weer zweterig warm  (gelukkig is er een rivier zonder krokodillen!) en heel veel zin in dit nieuwe avontuur….

We hebben een fantastische week gehad. Luke en Esther hebben ons van alles laten zien uit hun dagelijks leven.

Esther snijdt de watermeloen..lekker! Erachter zie je de ‘lunchpakketjes’ liggen.

We hebben eten gegeten wat we nog nooit hadden geproefd, continue in Tok Pisin gepraat en heerlijk genoten van het in de natuur zijn. Wat een enorme rijke grond heeft PNG, overal groeit van alles, zo mooi en leuk! Bananenbladeren worden gebruikt als dienblad, van andere soorten bladeren worden lunchpakketjes gevormd. Van een derde boom gebruiken ze de bast om tasjes van te haken en een vierde boom geeft vruchten die helpen bij wondjes. Nadat een vrucht is opgegeten gaan de pitjes weer terug de grond in en hierna zorgt ‘Papa God’ weer voor nieuwe vruchten.
Van bamboe kregen de jongens een pijl en boog en van een bepaald soort boom werden de huizen gebouwd:

Prachtig gemaakte huizen

En we konden heerlijk zwemmen en spelen in het riviertje!

We hebben heel veel film en foto materiaal van onze bush-week. Hierbij het eerste deel van de week in een filmpje:
(For English subtitles, select subtitles in the menu)