Daar gingen we weer. Voor de vierde keer een poging om naar Saint Yan (zuid Bourgondië, Frankrijk) te vliegen.

De eerste keer is de trip gecancelled vanwege onweer.
De tweede keer moesten we op één derde van de tocht uitwijken naar Spa (België) vanwege lage bewolking.
De derde keer leek het weer prima, maar toen was er iemand ziek.

En dus, de vierde poging.
Voor de heenweg zag het weer er prima uit. Wat bewolking hier en daar maar niet echt iets om je heel druk over te maken. Het zicht was goed, dus het leek nog bijna mogelijk om Saint Yan te halen ook.

Eenmaal in België klaarde het weer eerst nog iets meer op, om bij de grens van Frankrijk wat meer bewolkt te raken, maar het was nog prima vliegweer.
De planning was om te vertrekken van Teuge en van 2,5 uur te vliegen naar Reims Prunay. Dat is een vliegveld ongeveer halverwege Teuge en Saint Yan, dus een mooie plek om even uit te rusten, te tanken en van stoel te wisselen.
Het eerste stuk (dus tot aan Reims) werd door Johan gevlogen.
Van Reims naar Saint Yan was het mijn beurt om de lucht onveilig te maken. Ook in Frankrijk was het weer prima en konden we uiteindelijk op een mooie hoogte vliegen (FL055).

Na dik twee uur vliegen, kwamen we aan in Saint Yan. We hadden van tevoren contact gehad met de beheerder van het vliegveld om te vragen of het vliegtuig in een hangaar gestald kon worden. Na wat zoekwerk naar de beheerder en een tijdje wachten kwam dat allemaal prima voor elkaar.

Eén heel klein groot foutje dat ik gemaakt heb, is dat ik mijn vliegplan niet heb afgesloten. Een vliegplan bevat gegevens over je vlucht (plaats van vertrek, bestemming, hoe laat, hoe lang, etc). Voor binnenlandse vluchten is zo’n vliegplan niet verplicht, maar voor vluchten naar het buitenland of naar gecontroleerde velden wel.
Nadat je geland bent, moet je dat melden, zodat de autoriteiten weten dat je veilig aan de grond staat. Sluit je het vliegplan niet, dan wordt er vanuit gegaan dat er iets mis is (noodlanding, crash, oid) en begint de hele Search and Rescue molen op gang te komen.
Al met al zijn ze twee uur bezig geweest om te achterhalen waar wij waren. De Franse autoriteiten hebben met de Nederlandse kustwacht gebeld en uiteindelijk belde een instructeur van MATC ons, met de vraag of we het vliegplan wel gesloten hadden.
Hoewel de vliegveiligheid niet in gevaar is geweest, is hier wel sprake van een grote fout. Mogelijk krijgt het een staartje in de vorm van een boete, maar dat weten we niet zeker. We wachten af.

Zondag was een heerlijke dag met mooi weer. We hebben echt genoten van de rust en stilte. Wat een heerlijke plek is het toch…

Maandagochtend was het gedaan met de rust. Terug naar de realiteit van flight-planning. De wekker ging om 06.00 uur en direct werd het weer gecheckt. Het zag er redelijk uit (naar omstandigheden) en na een vluchtig ontbijt van instant muesli liepen we naar de luchthaven. Dat duurde ongeveer een uur en tegen de tijd dat we daar aan kwamen was de luchthaven open en werden de voorbereidingen getroffen voor de terugvlucht.

Johan zou van Saint Yan naar Reims terugvliegen en ik van Reims naar Teuge (als het weer mee zou werken). Er was een gebroken wolkendek op iets van 1500 ft en een volledig gesloten dek op 5000, 6000 ft of nog hoger. Op sommige plekken waren bijna geen wolken, op andere plekken leek het wolkendek bijna gesloten.

Ter hoogte van Troyes doemde een donkerblauw regengordijn op. Het was een grote bui waar niet makkelijk omheen te vliegen was. Troyes heeft een vliegveld en dat was ook één van de uitwijk-opties die we voorbereid hadden, dus zijn we daar geland om het weer opnieuw te kunnen bekijken en de bui af te wachten.
Na een half uurtje was de bui weg en vertrokken we weer naar Reims.

In Reims was het weer niet geweldig bij aankomst. Na het tanken hebben we, onder genot van een stevige lunch, het weer wederom gecheckt. Ondertussen onweerde het flink in Nederland waardoor Teuge niet bereikbaar was. Ook richting België trok vanuit Duitsland een onweersbui die een paar ontladingen liet zien.
In overleg met de instructeur in Nederland hebben we besloten om te airport-hoppen. We planden een vlucht naar Spa (België) met als uitwijk Charleville-Mézières, wat halverwege tussen Reims en Spa ligt. Mochten we de onweersbui, die België naderde, tegenkomen, dan konden we uitwijken naar Charleville of zelfs teruggaan naar Reims.
Het probleem van het onweer was, dat het ingebed was in de bewolking. Het was dus niet een duidelijke grote onweerswolk die je van verre ziet aankomen. Je kunt er bij wijze van spreken onder zitten, zonder het door te hebben, totdat het begint te hagelen, bliksemen of hozen. Een gevaarlijke situatie dus.

Terwijl we Charleville achter ons lieten, spraken we af, dat we bij de eerste indicaties van een onweersbui in onze omgeving terug zouden gaan naar Charleville. Vlakbij Spa was een grote bui, waar wel vrij makkelijk omheen te vliegen was. Toen ik goed naar de bui en wolken keek, realiseerde ik mij, dat het waarschijnlijk het onweerscomplex was dat op België afging. Toch hadden we geen bliksem gezien en regende het enkel. We zagen geen stijg- of daalstromen (die zijn aanwezig bij onweersbuien en kunnen zichtbaar zijn door de snelle condensatie van warme vochtige lucht die omhoog gezogen wordt) en voelden ook geen turbulentie. De lucht was bijzonder stabiel voor de omstandigheden.
Eenmaal geland op Spa, zagen we dat het inderdaad het onweerscomplex is geweest, maar dat de bui geen ontlading meer heeft gehad, sinds de bui België binnentrok.

Op Spa, gelijk weer het weer bekeken en een vliegplan ingediend om naar Teuge te vliegen. Daar was het onweer inmiddels ook weg. Mocht het weer toch nog veranderen, dan konden we de vlucht uitstellen of annuleren.

Bij vertrek vanaf Spa, zag alles er goed uit. Het zicht was goed en de wolkenbasis hoog genoeg. Maastricht kwam voorbij, De peel en Volkel, Nijmegen kwam in zicht en het weer zag er nog goed uit in de verte.
Bij Arnhem werd ons duidelijk dat we Teuge gingen halen, tegen alle verwachtingen in.
Eenmaal op de grond bij Teuge, direct het vliegplan gesloten, de kist naar binnen, logboek invullen, debriefen, kisten schoonmaken en naar huis. Het was een lange, intensieve, maar zeer leerzame en spectaculaire dag. Wat is vliegen toch heerlijk…