Na Mareeba, Cairns, Nhulunbuy en Yirrkala hebben we nog één verhuizing in ons vooruitzicht.
Dit weekend mochten we op bezoek bij ons nieuwe huis, om de boel een beetje te verkennen. En natuurlijk keken we hier naar uit!
De vier communities van waaruit MAF vliegt. Wij wonen nu in Yirrkala. En gaan verhuizen naar Ramingining (dus niet daar waar het pijltje bij staat).
Het is de bedoeling dat we gaan wonen in een community. MAF Arnhemland heeft 4 van deze communities, en eigenlijk zijn het gewoon afgelegen (zeer afgelegen) plekken waar 2 MAF gezinnen wonen. Er zijn vaak nog wel wat andere blanken (leraren/rangers/personeel van de kliniek), maar veelal zijn het Aboriginals die er wonen. Een fantastische mogelijkheid contacten met deze mensen op te bouwen en je zit midden in prachtige natuur. Tegelijkertijd ver weg van de ‘gewone beschaving’ en de rest van ons team. We kijken er naar uit en vinden het spannend tegelijkertijd.
Met het hele gezin! En Jaco Loenen vliegt ons.
Op vrijdagochtend vertrokken we met de RPT. Een dagelijkse lijndienst van MAF die naar vaste plekken vliegt op vaste tijden. Onderweg naar onze eindbestemming, kwamen we langs twee andere communities. Erg leuk om die ook even uit de lucht te zien. En owh, wat is het hier prachtig. De foto’s zeggen niks over de werkelijke pracht.
Wat een herrie! Ik wil gewoon slapen! Ruben viel bij elke vlucht weer in slaap :).
Micha glunderde continu. Heerlijk kijken.
Na 3 uurtjes vliegen komen we aan in Milingimbi. Onze vrienden, Jaco & Corrina Loenen wonen hier en we zullen hier een nachtje blijven slapen. Samen met hun verkennen we het eiland en is er uitgebreid tijd om bij te kletsen en te spelen. Heerlijk.
Welkomsbord bij aankomst op landingsbaan Ramingining.
Zaterdagmorgen gaan we dan eindelijk naar onze nieuwe huis. De plek waar we gaan wonen heet Ramingining of kortweg Ramo. Er wonen zo’n 700 aborginals. Er is een kliniekje, een winkeltje en een school. Op een groot football veld wordt enthousiast een wedstrijd football gespeeld. Het hele dorp loopt er voor uit.
Achterkant van ons nieuwe huis
En een leuke verrassing op de veranda! Dit wordt genieten in de namiddagen.
Ons huis ziet er goed uit, we zijn er blij mee. Drie slaapkamers, twee heerlijke veranda’s, een ruime tuin. Het grootste nadeel: honden in de straat. Brrr, daar moeten we aan gaan wennen. Ze zijn er om de dingo’s op afstand te houden, die wil je al helemaal niet in je omgeving. Maar deze honden in onze straat zijn ook geen lieverdjes. Het advies: altijd een stok mee naar buiten om willekeurig een tik uit te kunnen delen. Even slikken, en gewoon doen dus. ‘s Nachts horen we ze uitgebreid janken en blaffen. Wennen hoor!
Micha en de twee jongens van Walmsley: Jake en Matthew
We gaan op bezoek bij de familie Walmsley, het andere MAF gezin wat hier al drie jaar woont. Ze hebben het erg goed naar hun zin, genieten van hun leven hier. Samen bbq’en we in de avond en Wilfred wordt uitgenodigd om op zondagochtend bij het eerste licht mee te gaan jagen. Daar wordt geen seconde over nagedacht, natuurlijk!
De volgende ochtend is Wilfred al vroeg vertrokken en warempel, ze schieten nog een waterbuffel ook. Met de voeten in de blubber van het moeras nemen ze mee wat ze kunnen aan vlees. De voorraad is weer een beetje aangevuld!
Harriëtte wordt ondertussen opgehaald om samen met Anna de kerk klaar te maken. Er wordt een kleedje onder een boom uitgespreid, de muziek gaat luid aan en tadaa…. de kerk!
Kerkdiensten in de openlucht. Heerlijk.
Aan het einde van de ochtend vliegt Jaco ons terug naar Milingimbi. Uitgeput van alle indrukken ploffen we neer op de bank en in bed.
Nog een paar weken om voor te bereiden en dan wordt dit ons nieuwe thuis…